ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

دیشب پریشب تو محل تو کوچمون…
رد میشد دختری بالا بلند؛ گیسو کمند ابرو کمون!
با ناز و عشوه؛ منم همینجوری زل زده بودم به چشاش!
شروع شدش از اونجا قصه…
خودم رفتم جلو گفتم؛ بهش خاطرخواشم…
من بهش گفتم؛ که عاشقش شدم ناز نگاش چند؟!
بهم گفت نه نمیخوام؛ بهم گفت روت زیاده!

حالا انقد نیوفت این کوچه و اون کوچه؛ دنبالم پیاده…
درو همسایه ها؛ حرف در میارن اینجا آشنا زیاده…
توپ تکونم نمیده من یه یار نابی دارم؛ که منو به کسی نشونم نمیده!
مث کوه پشتشمو برق چشاش؛ آتیش به جونم کشیده!

توپ تکونم نمیده من یه یار نابی دارم؛ که منو به کسی نشونم نمیده!
مث کوه پشتشمو برق چشاش؛ آتیش به جونم کشیده!
وایسادم تا بیای این دفعه رو راه بیای…
بکشونی پامو تو قلبت منم حرفامو بگم بهت

بهت بگم چقدر دیوونم نمیرم و اینجا میمونم
منو نترسون از محل از آشنا از غریبه…
من خودم یه لشکرم این دختره چی میگه؛ چی میگه؟!
توپ تکونم نمیده من یه یار نابی دارم؛ که منو به کسی نشونم نمیده!
مث کوه پشتشمو برق چشاش؛ آتیش به جونم کشیده!
توپ تکونم نمیده من یه یار نابی دارم؛ که منو به کسی نشونم نمیده!
مث کوه پشتشمو برق چشاش؛ آتیش به جونم کشیده!