اولین جلسه ی خانه ی ترانه در سال 95
ریتم نو : اولین نشست شعری خانه ی ترانه با اجرای « افشین یداللهی » و حضور کسانی چون « مهدی ایوبی »« عمران میری »« صابر قدیمی »« امیرحسین مساح »و... در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
+از نظر زبانشناسی به شاملو نقد وارد است؟
+ترانه ی ایشان را از صد سال تنهایی مارکز بیشتر دوست داشتم
+اینجا نقد کارگاهی به ندرت انجام می شود؟
اولین جلسه ی خانه ی ترانه در سال 95
قرار بود این نشست در هفته ی آتی تشکیل شود اما به دلیل تداخل در برنامه های فرهنگسرا ، تصمیم گیریها به گونه ای رقم خورد که اولین جلسه ی خانه ی ترانه در سال جدید، پنجشنبه هفدهم فروردین ماه سال جاری دایر شود.گرچه در ابتدا جمعیت زیادی در سالن حضور نداشتند با این وجود در ادامه دست اندرکاران ،شاهد استقبال مخاطبان از جمع ترانه و شعر بودند.
مطابق روال هفته های پیشین،ابتدا داوطلبانی چون«آرش احترامی» «سارا معینی»«عطیه شایان»«فرهادخوشخوان»محمدزربخش»و...به منظور در معرض نقد قرار گرفتن،اشعار خود را قرائت کردند و بعد از آن شعر خوانی بدون نقد انجام شد و در این بخش نیز شاعرانی مثل«عمران میری» «صابر قدیمی» «مهدی ایوبی» «امیرحسین مساح» و...به شعر خوانی پرداختند.
در بخش اول کسانی که وظیفه ی نقد داشتند به ذکر نکاتی در مورد وزن عروضی و رعایت قافیه _حتی اشاره به اینکه فلان کلمه با فلان واژه قافیه نیست_توجه به حسن مطلع و مقطع ،نگاه به ساختمند بودن اثر از نظر خودشان،پرهیز از کلیشه،ذکر موردی نارسایی های دستوری و... اشاره کردند ؛در این میان بحث هایی نیز بین کسانی که وظیفه ی نقد داشتند انجام شد.
یکی از مهمترین بحث ها ،بحث زبان در شعر بود که برخی اعتقاد داشتند زبان یک وسیله برای خلق یک اثر است و اگر با این رویکرد به ساخت اثری هنری نگاه کنیم، چیزی که در زمان حال نوشته شده می تواند به زبان چند قرن پیش باشد اما عده ای دیگر باور داشتند زبان از مهم ترین ارکان شعر است و باید به آن جدی تر نگاه شود. اهمیت این گفت و گو در بین شاعران از آنجایی بیشتر شد که یکی از آنها گفت:از نظر خیلی از زبانشناسان به زبان شعری «احمد شاملو» نقد وارد است!
در این میان بین رمانِ «صد سال تنهایی» «گابریل گارسیا مارکز» و ترانه ی یکی از دواطلبان مقایسه ای هم صورت گرفت و به طرز شگفت اوری یکی از کسانی که وظیفه ی نقد را برعهده داشتند گفت: من این ترانه را از رمان «صدسال تنهایی» بیشتر دوست داشتم. به نظر می رسید که مزاحی صورت گرفته باشد اما لحن ها برخلاف اکثر اوقات جلسه این بار جدی بود.
چهره های رضایتمند مخاطبان این نشست شعری حکایت می کرد که جلسه ی مفیدی برای آنها بوده است و چیزهای زیادی آموختند به عنوان مثال صدور کلمه هایشان توجیه منطقی داشته باشد، وزن و قافیه را رعایت کنند،حرف جدیدی برای گفتن داشته باشند،وزن عروضی خوبی را برای اثرشان انتخاب کنند،فرق بین تفنن و خلق را تشخیص بدهند و... اما یکی از کسانی که وظیفه ی نقد برعهده اش بود با تواضع کامل بیان کرد: «اینجا نقد کارگاهی به ندرت انجام می شه!»
در نهایت جلسه با شعر خوانی چهره هایی مثل«مهدی ایوبی» «امیر حسین مساح» «صابر قدیمی» « عمران میری» «میثم بهاران» و... به پایان رسید.
منبع : ریتم نو
نویسنده : فرزین پاک طینت
عکاس : مریم حیدری
+ترانه ی ایشان را از صد سال تنهایی مارکز بیشتر دوست داشتم
+اینجا نقد کارگاهی به ندرت انجام می شود؟
اولین جلسه ی خانه ی ترانه در سال 95قرار بود این نشست در هفته ی آتی تشکیل شود اما به دلیل تداخل در برنامه های فرهنگسرا ، تصمیم گیریها به گونه ای رقم خورد که اولین جلسه ی خانه ی ترانه در سال جدید، پنجشنبه هفدهم فروردین ماه سال جاری دایر شود.گرچه در ابتدا جمعیت زیادی در سالن حضور نداشتند با این وجود در ادامه دست اندرکاران ،شاهد استقبال مخاطبان از جمع ترانه و شعر بودند.
مطابق روال هفته های پیشین،ابتدا داوطلبانی چون«آرش احترامی» «سارا معینی»«عطیه شایان»«فرهادخوشخوان»محمدزربخش»و...به منظور در معرض نقد قرار گرفتن،اشعار خود را قرائت کردند و بعد از آن شعر خوانی بدون نقد انجام شد و در این بخش نیز شاعرانی مثل«عمران میری» «صابر قدیمی» «مهدی ایوبی» «امیرحسین مساح» و...به شعر خوانی پرداختند.
در بخش اول کسانی که وظیفه ی نقد داشتند به ذکر نکاتی در مورد وزن عروضی و رعایت قافیه _حتی اشاره به اینکه فلان کلمه با فلان واژه قافیه نیست_توجه به حسن مطلع و مقطع ،نگاه به ساختمند بودن اثر از نظر خودشان،پرهیز از کلیشه،ذکر موردی نارسایی های دستوری و... اشاره کردند ؛در این میان بحث هایی نیز بین کسانی که وظیفه ی نقد داشتند انجام شد.
یکی از مهمترین بحث ها ،بحث زبان در شعر بود که برخی اعتقاد داشتند زبان یک وسیله برای خلق یک اثر است و اگر با این رویکرد به ساخت اثری هنری نگاه کنیم، چیزی که در زمان حال نوشته شده می تواند به زبان چند قرن پیش باشد اما عده ای دیگر باور داشتند زبان از مهم ترین ارکان شعر است و باید به آن جدی تر نگاه شود. اهمیت این گفت و گو در بین شاعران از آنجایی بیشتر شد که یکی از آنها گفت:از نظر خیلی از زبانشناسان به زبان شعری «احمد شاملو» نقد وارد است!
در این میان بین رمانِ «صد سال تنهایی» «گابریل گارسیا مارکز» و ترانه ی یکی از دواطلبان مقایسه ای هم صورت گرفت و به طرز شگفت اوری یکی از کسانی که وظیفه ی نقد را برعهده داشتند گفت: من این ترانه را از رمان «صدسال تنهایی» بیشتر دوست داشتم. به نظر می رسید که مزاحی صورت گرفته باشد اما لحن ها برخلاف اکثر اوقات جلسه این بار جدی بود.
چهره های رضایتمند مخاطبان این نشست شعری حکایت می کرد که جلسه ی مفیدی برای آنها بوده است و چیزهای زیادی آموختند به عنوان مثال صدور کلمه هایشان توجیه منطقی داشته باشد، وزن و قافیه را رعایت کنند،حرف جدیدی برای گفتن داشته باشند،وزن عروضی خوبی را برای اثرشان انتخاب کنند،فرق بین تفنن و خلق را تشخیص بدهند و... اما یکی از کسانی که وظیفه ی نقد برعهده اش بود با تواضع کامل بیان کرد: «اینجا نقد کارگاهی به ندرت انجام می شه!»
در نهایت جلسه با شعر خوانی چهره هایی مثل«مهدی ایوبی» «امیر حسین مساح» «صابر قدیمی» « عمران میری» «میثم بهاران» و... به پایان رسید.
منبع : ریتم نو
نویسنده : فرزین پاک طینت
عکاس : مریم حیدری
