فرشاد رمضانی:امیدوارم جشنواره‌ی امسال جشنواره‌ی فجر موسیقی باشد نه‌فقط موسیقی فجر!
ریتم نو: فرشاد رمضانی که این روزها گروه خود_ تحت عنوان«دگردیس»_ را برای حضور در جشنواره فجر آماده می‌کند در خصوص حضور در این جشنواره به خبرنگار «ریتم نو» گفت:در جشنواره موسیقی فجر امسال فکر و اندیشه‌ای قرار دارد و این امر برای گروه‌هایی چون ما اتفاق خوشایند و خوبی است در ادامه او راجع به موسیقی راک ایران و حلقه‌های گم‌شده‌ی این سبک موسیقی در ایران سخن گفت.
+تلفیقی نه، راک هستیم!
+ اگر من مایلم در این کشور راک کارکنم ،نباید قوانین این کشور را بشکنم
+حضور گروهای جوان همچون «کامنت»،«آرین کشیشی» و گروه‌های باسابقه‌ای چون «تندر» و «شهریار مسرور» باعث خوشحالی ما است
+ در نسل جوان خیلی‌ها، خواستگاه سبکی که انتخاب می‌کنند را نمی‌شناسند
+ سال‌ها است اعتقادم دارم ؛دقیقاً مثل حلقه‌های گم‌شده‌ی داروین ما چند حلقه‌ی گم‌شده داریم
چرا اسم گروه شما ( دگردیس )بعدازاینکه لیست جشنواره موسیقی فجر اعلام شد،به این لیست اضافه شد؟
در آخرین لحظات اسم‌نویسی، دارمر گروه اعلام کرد که نمی‌تواند ما را همراه کند؛از طرفی اصلاً دوست ندارم قولی را بدهم و به آن عمل نکنم.به همین دلیل بیست‌وچهار ساعت از مسئولین مهلت خواستم تا اگر توانستیم نوازنده‌ای را جایگزین کنیم و در این جشنواره شرکت کنیم. خوشبختانه از پس این کار برآمدیم.چون در رونمایی فقط از قراردادهای قطعی نام‌برده می‌شد و ما تا آن زمان قطعی نشده بودیم؛در آن جلسه نامی از ما برده نشد.
با توجه به تغییراتی که در جشنواره به وجود آمده است (ازجمله حذف دبیر جشنواره و اعمال تغییراتی در اعطای جایزه‌ها)به باور شما این جشنواره در عرصه‌ی بین‌المللی صدایی دارد؟
خیلی کاری به این مسئله ندارم که چه مهره‌هایی جابه‌جا می‌شوند؛چه کسانی با چه کسانی خصومت دارند و... آنچه برای من اهمیت دارد، این است که جشنواره‌ی امسال به‌واسطه‌ی حضور کسانی چون «امیر بهاری» فکر و اندیشه‌ای در پس خود دارد و این اتفاق می‌تواند برای گروه‌هایی امثال گروه «دگردیس»اتفاق خوب و خوشایندی باشد. امیدوارم جشنواره‌ی امسال جشنواره‌ی فجر موسیقی باشد نه‌فقط موسیقی فجر! امیدوارم جشنواره‌ی امسال به‌گونه‌ای برگزار شود که رضایت همه‌ی طرفین_اعم از خانه‌ی موسیقی،هنرمندان و..._را کسب کند چراکه اگر سیر برگزاری فستیوال به همین روال پیش برود جای خالی بعضی کسانی که استحقاق حضور در این جشنواره رادارند و برای موسیقی این مملکت وزنه‌ای هستند،حس می‌شود .از این افراد می‌توان به کسانی چون«آرش میتویی»، «فرشید اعرابی»، «رامین بهنا»، «فرزام رحیمی»، «شهرام شعرباف»و... اشاره کرد.امیدوارم این جای خالی به‌زودی پر شود.
فکر می‌کنید چقدر با استانداردهای بین‌المللی فاصله‌داریم؟
فکر می‌کنم با استاندارهای بین اللملی خیلی فاصله داشته باشیم؛یکی از معضلات مهم وجود ممیزی‌ها است.
دیدگاهتان در مورد استعفای بعضی داوران چیست؟
فکر می‌کنم تعداد آن‌ها زیاد نباشد.ما همیشه این معضل فرهنگی راداریم که به همه‌چیز مشکوکیم این پدیده در ما اپیدمیک شده است و درواقع به شکل یک رفتار اجتماعی بروز پیداکرده و ما در هر شاخه‌ای با این رفتار مواجهیم ؛به‌ویژه در مسئله‌ی مشکوکی به اسم موسیقی! که بودن و نبودن آن برای برخی‌ها هیچ تفاوتی ندارد.
نظر شما در خصوص گروه‌های دیگری که در این جشنواره شرکت می‌کنند،چیست؟
خیلی خوشحالم گروهای خاصی زحمت می‌شکند تا با کوشش خود حرف جدیدی را ارائه بدهند و از کلیشه فرار می‌کنند اما برای هموار کردن این راه و درواقع پیشرو بودن باید تلاش کنند.گروه‌هایی جوان و خوبی مثل «کامنت»،یا گروه «آرین کشیشی» و... در این جشنواره حضور دارند علاوه بر آن حضور گروه‌های باسابقه‌ای چون «تندر» و «شهریار مسرور» باعث خوشحالی ما است.
به گروه‌های جوان شاره کردید،حضور این نسل را در آینده چگونه می‌بینید به‌بیان‌دیگر حضور این نسل جوان می‌تواند آینده‌ی موسیقی را تغییر بدهد؟
سال‌ها است اعتقادم دارم ؛دقیقاً مثل حلقه‌های گم‌شده‌ی داروین ما چند حلقه‌ی گم‌شده داریم.این خلأها در برهه‌ای برای ما پدید آمد که موسیقی جهان داشت به اوج خود می‌رسید تا قله‌ها را طی کند و به دشت مسطحی برسد. تا آن حلقه‌های گم‌شده پیدا نشوند این اتفاق عظیم برای موسیقی کشوری نمی‌افتد.این رویداد نیاز به یک حرکت بنیادین و همچنین تلاش زیاد دارد اما دور از دست رس نیست.
در نسل جوان خیلی‌ها ، خواستگاه سبکی که انتخاب می‌کنند را نمی‌شناسند بدین ترتیب بعضی از آن‌ها می‌خواهند کاری را عرضه کنند که کامل‌تر آن را درجاهای دیگر مشاهده می‌کنیم .معتقدم اگر در این کشور بخواهد اتفاق خوبی تحت عنوان موسیقی راک رخ بدهد،باید یک سری سرشاخه‌ها موردبررسی و شناخت قرار بگیرند.خیلی‌ها اسم گروه‌های معروفی چون «بلک سبس»، «لد زپلین» و... را نشنیده‌اند.هنرمندان دیگر کشورها ادامه‌دهنده‌ی راه هنرمندان قبلی بودند زیرا شناخت و علم آن‌ها کافی بود.اما برخی از نسل جوان با خیلی از موسیقی‌ها ناآشنا هستند و آرشیو شنیداری ضعیفی دارند.
باور دارم اگر در این کشور موسیقی راک کار می‌کنیم باید آن اثر از فیلتر من ایرانی عبور کند تا بتوانیم اسم آن را راک فارسی بگذاریم. به همین‌گونه راک هندی،ژاپنی و... داریم.
اسم این کار تلفیق نیست در حقیقت باید این سبک با آنچه مخاطب از کودکی شنیده زلفی گره‌زده باشد.
این اتفاق برای بزرگان کشورهای دیگر هم خوشایندتر است چراکه وقتی می‌بینند درنهایت کار آن‌ها در آثار کشورهای دیگر کاور شده زیاد به آن آثار توجه نمی‌کنند. آن‌ها هم تشنه‌ی این هستند در سبکی که کار می‌کنند ،صدای جدید بشنوند.
چند سالی است که گروه‌های جوان پا به عرصه‌ی موسیقی می‌گذارند و بعد از مدتی محو می‌شوند فکر می‌کنید علت چیست؟آیا فقط مسئله‌ی مجوز است؟
نه مسلماً فقط به خاطر مجوز نیست گرچه کتمان نمی‌کنم در این راه مجوز کانال تعیین‌کننده و قدرتمندی است اما یک هنرمند نباید بگذارد عواملی که فقط نقش بازدارنده رادارند ،مانع پیشروی او باشند. باید راه را پیدا کرد اگر من مایلم در این کشور راک کارکنم ،نباید قوانین این کشور را بشکنم.نباید خطوط قرمز را نادیده بگیرم.نباید از برخی اتفاق‌هایی که در کشورهای دیگر می‌افتد کورکورانه تقلید کنم.همه‌چیز اثرمان باید برای این مملکت باشد.
با احترام به افراد باسابقه،آیا فکر نمی‌کنید روزگاری شده که هرکس می‌خواهد بگوید من خوب کار می‌کنم ،سعی دارد بگوید من راک کار می‌کنم؟
جواب در مطلبی است که چند لحظه پیش گفتم؛حلقه‌ها پیدا نشدند چون اتفاق‌هایی نیفتادند برخی مفاهیم و تفکرات ترجمه نشدند و جای خود را پیدا نکردند.اگر در اثری از فلان کشور کار خاصی انجام می‌دهند ،دلیلی پشت این کار نهفته است.واقعاً دلیل آن شخص هنرمند مدسازی نبوده است.در پس برخی کارها پیامی پنهان است .متأسفانه فقط سعی می‌کنیم تفاله‌های غرب را نشخوار کنیم و از طرفی هم برخورد کردن با این موسیقی باعث می‌شود این موسیقی ناخودآگاه به سمت لاابالی‌گری خاصی حرکت کند و این بی‌هدف بودن باعث می‌شود بعضی‌ها خودشان را گم کنند که نتیجه یا فراموش کردن کل راه یا بازماندن می‌شود.
شما معتقدید که راک کار می‌کنید یا تلفیقی ؟(خب سبک شمارا به راک می‌شناسند اما برخی مایل نیستند بگویند سبک ما این است)
راک!ما اصلاً تلفیقی نیستیم. آلبوم «شیدایی درون» ساخته و تنظیم «کاوه یغمایی» است(به‌جز قطعه‌ی چهارم) کاملاً پراگرسیو راک و آلبوم دوم ترکیبی از چند سبک مختلف است و به‌نوعی این پراگرشین را هم در خود دارد اما اگر به‌شخصه بخواهم اسمی روی آن بگذارم ؛ نام تریپ راک را انتخاب می‌کنم.
در مجموعه‌ی پیش روی شما«کاوه یغمایی» حضور دارد یا خیر؟
فعلاً خیر.
یعنی این امکان هست که در آینده از او استفاده کنید؟
بله چون در حال حاضر کاوه(یغمایی) درگیری‌های دیگری دارد.یکی از این درگیری‌ها،انتشار آلبوم خود او است.کار ما هم سریع صورت گرفت و زمانی برای هماهنگی باهم را نداشتیم ولی قبلاً باهم صحبت‌هایی داشتیم.باید بگویم خیلی او را دوست دارم و باهم همفکر هستیم و سلیقه‌های نزدیک به هم داریم.حرف مشترک زیادی داریم که باهم بزنیم .امیدوارم اتفاق‌های خوبی برای «کاوه یغمایی» رخ بدهد و بعدازآن که سر او کمی خلوت شد همکاری‌های خوبی باهم داشته باشیم.
منبع: ریتم نو
نویسنده: فرزین پاک‌طینت
عکس: امین رجبی
