مسعود صادقلو | دوا و درمون
مسعود صادقلو ازجمله خوانندگانی است که صدای او روی کارهای احساسی با ریتم پایین بیشتر جواب میدهد بااینکه کارهای شاد موفقی هم در کارنامه هنری خود داشته است اما این قطعه نتوانسته حق مطلب را ادا کند درواقع علی بیات تنظیمکننده آن خواسته اما نتوانسته! هرچند سعی کرده از فضای متفاوتی برای تنظیم استفاده کند اما قسمتهای ابتدایی موسیقی، صدای خیلی بهتر میدهد و این خلاقیت در ترجیعبند آنطور که بایدوشاید در موسیقی ادامه پیدا نکرده است. از طرفی تنظیمکننده سعی داشته تنظیم این اثر را به کارهای مسعود جهانی شبیه و نزدیک کند اما هرکسی امضای خودش را دارد.
نیما معین برای ترانه این اثر از کلمات کلیشهای مثل «تو ناز و خوشگلی» استفاده فراوانی کرده و ملودی در پایان کار هیچ خطوربطی به ملودی که خواننده روی آن خوانده ندارد.
همچنین این کار میکس و مستر قابل قبولی دارد اما درمجموع مسعود صادقلو میتوانست کار بهتری را جمعآوری و تولید کند.
مسیح و آرش | شاخه نبات
«مؤلف بودن» یکی از دلایل موفقیت مسیح و آرش است چراکه آنها کارهایشان را با توجه به صدا و تواناییهایشان مینویسند و از طرفی ترکیب این دو برادر با مسعود جهانی همیشه موفق بوده بااینکه آنها شروع فعالیتشان با همکاری سعید انصار بود اما بیشتر کارهای موفقشان در همکاری با جهانی رقم خورده است.
مسعود جهانی در تنظیم این کار از صدای گیتار بهدرستی استفاده کرده و ملودی گیتار در اواسط کار با ملودی که خواننده اجرا میکند همراه است که ازجمله نکات مثبت این اثر به شمار میرود هرچند که اغلب کارهای جهانی یکشکل صدا میدهد بااینکه میتواند از جنسها و سازهای دیگری استفاده کند اما معمولاً کارهایش را با گیتار و صداهای تکراری جمعآوری اما حق مطلب را ادا میکند و او با توجه به شناختی که از سلیقه مردم دارد توانسته کارهای موفق بسیاری را تولید کند و قطعه «شاخه نبات» نیز از این مسئله مستثنا نیست و شاید همین موفقیتهای او باعث شده تا به یک الگو برای تنظیمکنندههای جوان نیز تبدیل شود.
محسن ابراهیمزاده | عشق شیرین
محسن ابراهیمزاده وقتی در کارهای اولیهاش به موفقیت رسید سعی کرد در همان سمتوسو حرکت کند و کمتر خودش را در موقعیتهای ریسکپذیر قرار داد به خاطر همین از هیچ خلاقیت دیگری در آثارش استفاده نکرد و همین باعث شد تا این خواننده هرروز دچار افت شود و جایگاهش در بازار موسیقی تنزل پیدا و نتواند مخاطبان جدیدی را جذب کند.
اگر بخواهیم روراست باشیم در تنظیم کار با یک بیسروتهی مواجه هستیم که شنونده آن را احساس میکند و تنظیمکننده در این کار به سراغ سازی رفته که بهکرات در کارهای قدیمی محسن ابراهیمزاده از آن استفادهشده و ریتم قطعه حرف تازهای برای گفتن ندارد و بهدفعات آن را در کارهای موجود در مارکت موسیقی شنیدهایم و باید تأکید کنیم که خلاقیتی در آن وجود ندارد و درمجموع بعید است «عشق شیرین» بتواند رضایت حداکثری مخاطبان را داشته باشد هرچند امیدواریم اتفاقات خوب برای آن بیافتد اما ما بعید میدانیم!