به گزارش
ریتم نو، آرش نورایی، متولد 21تیرماه 1366 در کرمان، موسیقی را از سن چهارسالگی با آموزش ساز پیانو آغاز کرده و تا سن 9 سالگی نزد خانم کیمیایی آموزشدیده است. اما خودش معتقد است که موسیقی را بهطورجدی از چهاردهسالگی زمانی که برای نخستین بار در تالار عماد کرمان تکنوازی پیانو را به زیبایی اجرا کرد، وارد حرفه موسیقی شد.
آرش نورایی باعلاقهای که به موسیقی داشته، سعی کرده این هنر را بهصورت آکادمیک در کشور موسیقی دوست گرجستان دنبال کند و در این مسیر افتخارات بسیاری کسب کرده است که از میان آنها میتوان به اجرا در نخستین فستیوال بینالمللی آواز در ایتالیا، دعوت به دور پایانی فستیوال و دریافت جایزه از پرفسور آنجلینی رئیس کنفدراسیون وکال جهان، دریافت جایزه خواننده باریتون در جشنواره آواز بلونیا، دریافت جایزه گروه برتر در بخش آواز جمعی جشنواره موسیقی فجر، دریافت جایزه ویژه حوزه هنری در جشنواره خنیاگران و ... اشاره کرد.
همچنین ملودیهای دلنشین وی را با صدای خوانندگان دیگر هم بسیار شنیدهایم، تا اینکه بالاخره آرش نورایی صدای خود را در نخستین آلبوم مستقلش بانام «روزای بعد از تو» به گوش مخاطبان موسیقی رساند، اجرای کنسرت آلبوم «روزای بعد از تو» در هفت سانس، فروش یازده هزار نسخه آلبوم منتشرشده در سال 95 از دیگر فعالیتهای این خواننده است. بعد از استقبال خوب علاقهمندان موسیقی پاپ از آلبوم «روزای بعد از تو» ،آرش نورایی تصمیم دارد آلبوم دیگری را روانه بازار موسیقی کشور کند که دراینباره گفتگویی با وی انجام دادیم.
میخواهم سوالم را از نخستین تجربه اجرایی شما در زمینه موسیقی شروع کنم، این تجربه برای شما در چه سنی اتفاق افتاد؟
نخستین حضور من بر روی صحنه، در سن چهاردهسالگی در تالار عماد شهر کرمان رقم خورد که به تکنوازی پیانو پرداختم. درواقع این تجربه در فستیوالی که از طرف آموزشوپرورش استان برگزارشده بود، اتفاق افتاد که من را برنده مبلغ بیست هزار تومان کرد که هیچگاه پرداخت نشد!
شما در همان ابتدا با بدقولیهای موسیقی آشنا شدید، چه دلیلی باعث شد که دلسرد نشوید و راهتان را ادامه دهید؟
این اتفاق باعث ناراحتیام شد اما دلسردم نکرد. چراکه میدانستم راه دشواری در پیش دارم و علاقهام به موسیقی آنقدر زیاد و عمیق بود که بتوانم اینگونه نا ملایمتیها را تحملکنم. ناگفته نماند که نوعی تشویق هم بهحساب میآمد.
پس بیشتر درباره مسیری که طی کردید توضیح دهید، فکر میکنم در این راه تجربه زیادی کسب کردهاید.
موسیقی را بهصورت جدی از زمان فراگیری آواز، شروع و در مستر کلاسها و چندین فستیوال داخلی و خارجی شرکت کردم و چندین رتبه آوردم. بعدها در فستیوالی که استاد سریر یکی از داورانش بود، قطعهای از ساختههای من مورد استقبال ایشان قرار گرفت و صحبتهای استاد سریر در آن فستیوال، تأثیر بسیاری درروند کاری من گذاشت به همین خاطر بهصورت آکادمیک به فراگیری آواز در کنسرواتوار تفلیس پرداختم اما در کنسرواتوار تفلیس به دلیل برخوردهای زشت و دور از شأن دولت گرجستان با بنده در آن مقطع، این کشور را ترک کردم و به سه کنسرواتوار دیگر رفتم. در امتحان کنسرواتوار هامبورگ قبول شدم و فعالیتم را ادامه دادم.
با توجه به حضورتان در کشورهای گوناگون و آشنایتان با موسیقی دیگر کشورها، موسیقی ایران را در مقایسه با موسیقی جهان چگونه ارزیابی میکنید؟
موسیقی گرجستان، موسیقی قوی و کلاسه شدهای است. و به جرات میتوانم بگویم آنها درزمینه موسیقی، پیشرفتهای قابلتوجهی داشتهاند. ولی موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی عمیق و ریشهداری است.در زمینه موسیقی سنتی، ایران موسیقی کامل و بیعیب و نقصی دارد .اما متأسفانه موسیقی پاپ حرف چندانی برای گفتن ندارد. چراکه در این حوزه، موسیقی ما به دور تسلسل افتاده است و اینکه از یکنواختی نجات پیدا کند، نیازمند یک معجزه است.
شما چقدر تلاش کردهاید که این معجزه در آلبومتان رخ بدهد؟
مطمینا بسیار زیاد، آلبوم «روزای بعد از تو» یک آلبوم نیست! بلکه شامل چهار مجموعه فکر شده است.
البته هدف من از انتشار آلبوم نخستم؛ گرفتن بازخورد مخاطبان بود و اینکه سبکی که من دارم پشت این ظاهر پاپ ارائه میدهم در کدام یکی از این ورژن ها مورد پسند عده خاصی که میخواهند طرفدار من باشند، قرار میگیرد درواقع فکری که پشت این مجموعه بوده این است که یک سری هارمونی مختلف باهم تلفیق شوند. برای مثال در قطعه دوم آلبوم(فروغ مه) هارمونی جاز ارمنی با موزیک اصیل ایرانی تلفیقشده است. منظور من از موزیک اصیل ایرانی در اینجا موسیقی سنتی نیست. بلکه منظور تصنیفهای قدیمی است که بسیار گوشنواز است. این آهنگ حدود دو دقیقه و پنجاه ثانیه و شامل 52 عدد آکورد است.
بااینحال بازخوردی که انتظار داشتید را دریافت کردید و این بازخوردها چه تأثیری بر روی آلبوم بعدی شما خواهد گذاشت؟
در نوع خودش بله! بازخورد خوب بود اما اینگونه نبود که این آلبوم طیف وسیعی از مخاطبان موسیقی روز را با خود همراه کند. شاید توقع من چیزی بیش از این بود ولی در این حد استقبال عمومی هم کفایت میکرد تا متوجه شوم از این به بعد با چه زبانی از موسیقی با مردم ارتباط برقرار کنم. اکنون دیگرمی دانم مردم چه نوع موسیقیای گوش میکنند و میتوانم بر اساس سلیقه و خواسته آنها نسبت به ساخت و تولید موسیقی اقدام کنم. در آلبوم بعدی با توجه به بازخوردی که داشتم تنظیمها تا حدودی تغییر خواهد کرد و هدف و فکری که دارم را بهصورت خالصتر پیاده میکنم.
با توجه به اینکه آلبوم نخست شما جزو آلبومهای نسبتاً پرهزینه بود و طبق صحبتهایتان که آنچنانکه انتظار داشتید، از مخاطبان بازخورد نگرفتید، چرا همانند دیگر فعالان این عرصه، اقدام به انتشار تک آهنگ نمیکنید و به سراغ تولید آلبوم رفتهاید؟
من تک آهنگهایی را منتشر کردهام و آنطور که باید ، با اقبال عمومی مواجه نشدند از طرفی شخصاً برای انتشار آلبوم بیش از تک آهنگ اعتبار قائل هستم چراکه آلبوم بهعنوان رزومه، در کارنامه و زندگی هنری یک خواننده ثبت میشود، درحالیکه تک آهنگ اینگونه نیست. ضمن اینکه مخاطب میتواند کارهای گوناگونی را از خواننده و عوامل آلبوم بشنود و در مقام مقایسه برآید درحالیکه در تک آهنگ، چنین امکانی به مخاطب داده نمیشود. به همین خاطر اهمیت انتشار آلبوم برای من بیشتر است .