به گزارش
خبرنگار ریتم نو، سال 88 بود که لسآنجلس را به مقصد تهران ترک کرد و به ایران بازگشت تا شاید بتواند در وطنش برای هوادارانش بخواند اما نشد ... حبیب محبیان را میگویم، مرد تنهای شب ...! این خواننده، آهنگساز و نوازنده قدیمی موسیقی پاپ با بازگشت به ایران اما سرنوشتش طور دیگری رقم خورد و با آرزوی همصدایی با مخاطبانش در وطن بود که صبح جمعه 21 خردادماه 1395 در روستای نیاسته کتالم رامسر به دلیل ایست قلبی درگذشت.
از آن روز و آن جمعهای که علاقهمندان و اهالی هنر بهویژه موسیقی را بُهت زده کرد، سه سالی میگذرد و حالا محمد محبیان پسر زندهیاد حبیب در سومین سالگرد درگذشت پدرش از او گفت.
مراسم بزرگداشت و سومین سالگرد درگذشت حبیب محبیان 16 خردادماه سال جاری از ساعت 16 در مسجد قدس روستای نیاسته کتالم رامسر با حضور خانواده و علاقهمندان این خواننده برگزار شد.
محمد محبیان ضمن تشکر از دوستداران حبیب که در مراسم بزرگداشت این خواننده حضور داشتند، بیان کرد: «عزیزان یکبار دیگر در کنار هم جمع شدهایم اما نه برای سوگواری! بلکه برای بزرگداشت یک شخصیت بزرگ که از هیچکس جز خدا نمیترسید. از کلمه بزرگداشت استفاده میکنم چراکه ما قبلاً عزاداریهایمان را انجام دادهایم و ادامه این روند از نگاه حقیر درست نیست. اجل به شکلهای مختلف میآید و همه طعم آن را خواهیم چشید، به خاطر اینکه ما فقط مسافرانی در این دنیا هستیم و غیرازاین توهین به آفرینش خواهد بود.»
وی با اشاره به شناخت همگان از حبیب گفت: «یک هنرمند واقعی زیبایی الهی را از راههای مختلف جستجو میکند و زیبایی در سکوت درونی ما نهفته میشود اعماق وجود ما جایی ست که از خودمان آگاه میشویم و خدا را پیدا میکنیم تا بتوانیم به تکامل برسیم. همانطور که گاندی میگوید به دنبال تغییری در خودت باش که دوست داری در دنیا شاهدش باشی و این صحبتی ست که حبیب همیشه به من یادآور میشد. یکی از درسهایی که پدرم به من یاد داد این بود که از خدا، بت نساز! متأسفانه خیلی از ما فکر میکنیم خدا را میپرستیم ولی درواقع از خدا فقط یک بت ساختهایم. یادمان باشد خداوند فراتر از تصور ماست. وقتی نماز میخوانیم و دستهایمان را بلند میکنیم و میگوییم «الله اکبر» دنیا را پشت سرمان میگذاریم و به درونمان سفر میکنیم و هدفمان این است که از لحظهبهلحظه عبادتمان آگاه باشیم.»
پسر زندهیاد حبیب با اشاره به اینکه فضای فاسد، بدن را نابود میکند، افزود: «زمانی که عبادت میکنیم با هر روشی که میپسندیم اگر هدفمان تلاش برای خودشناسی و بهتر شدن خودمان نباشد؛ فایدهای نخواهد داشت. ما فقط یکبار به دنیا میآییم و زندگی میکنیم پس باید قدر لحظهبهلحظه زندگیمان را بدانیم شاید فردا از این دنیا برویم و یا صدسال زندگی کنیم پس باید طوری زندگی کنیم که انگار هرروز، آخرین روز زندگی ماست.»
علاقهمندان حبیب پس از گذشت سه سال از درگذشت این هنرمند، بر سر مزارش میروند و با روشن کردن شمع و پخش قطعاتی از او، یادش را زنده نگه میدارند.
گفتنی است، محمد محبیان که چند سالی را در لسآنجلس بهعنوان خواننده فعالیت داشته پس از درگذشت پدرش (حبیب) به ایران آمد و شایعاتی مبنی بر تلاش او برای دریافت مجوز فعالیت در ایران شنیده میشود. طبق سخنرانی که این خواننده روز پنجشنبه در مراسم بزرگداشت پدرش ایراد کرد میتوان تغییرات بزرگی را در رفتار و عقاید او دید.
... اما برای حبیب مرد تنهای شب؛ «ای دیر بدست آمده، بس زود برفتی»