ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

به گزارش ریتم نو، در آخرین شب جشنواره موسیقی فجر در تالار وحدت، هوشیار خیام با این توضیح که ریشه‌های موسیقی غرب و شرق بسیار عمیق‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، اجرای خود را آغاز کرد. هوشیار خیام توضیحاتی به شکل مکتوب و شفاهی در اختیار مخاطبان قرار داد. برنامه با توضیحات هوشیار خیام درباره‌ی باخ آغاز شد و پس‌ازآن، چهار قطعه‌ از این آهنگساز برجسته دوره باروک اجرا شد. اما برخلاف اجراهای گذشته، خیام برخلاف ترتیب بروشور منتشرشده قطعات را اجرا کرد بدین شکل ابتدا قطعاتی از باخ را طبق لیست نواخت سپس درحالی‌که مخاطبان منتظر شنیدن قطعه‌ای از شوپن بودند او توضیحاتی درباره‌ی کلود دبوسی ارائه داد و سپس «موومان از تصاویر» را اجرا کرد. پس از اجرای قطعه‌ی دبوسی، هوشیار خیام توضیحاتی درباره‌ی تاثیر صدای پرندگان بر موسیقیدان‌ها و ساخته‌هایشان، قطعه‌ی «پرندگان غمگین از آینه‌ها» را از موریس راول نواخت که مورد توجه و استقبال تماشاگران قرار گرفت. این آهنگساز و نوازنده پس از اجرای این قطعه سراغ شوپن رفت و نُکتورن می‌بمل ‌ماژور، اپوس ۵۵ - شماره ۲ را اجرا کرد. با پایان این قطعه هوشیار خیام درباره قطعه‌ی «هفت روز دریا» از ساخته‌های خودش توضیحاتی را داد. این قطعه که منتخبی از آن اجرا شد مربوط به یک کار تصویری است و هوشیار خیام بخش‌هایی از این کار را اجرا کرد تا با تشویق تماشاگران مواجه شود. پایان بخش برنامه امشب، قطعه‌ای به نام «ایقاعات» بود که بر اساس ادوار ایقاعی ساخته‌شده است. خیام با اشاره به شعر کلاسیک و موسیقی ذاتی آن، مفهوم ایقاع را برای حضار شرح داد و پس‌ازاین مقدمه قطعه‌ی ایقاعات را اجرا کرد.