گزارش اجرای گروه «همایون پرنیا» در نخستین شبِ جشنواره سی و چهارم
نوای «گل پونه‌ها» در ایوان شمس پیچید
گروه موسیقی «همایون پرنیا» به سرپرستی حسین پرنیا در نخستین شب سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، چراغ اجراهای ایوان شمس را روشن کرد.
به گزارش ریتم نو، در این اجرا فاضل جمشیدی به‌عنوان خواننده گروه موسیقی «همایون پرنیا» را همراهی کرد.
پیش از آغاز برنامه، فاضل جمشیدی به نمایندگی گروه به حاضران خوشامد گفت و افزود:« مابعد از 12 سال به جشنواره فجر آمدیم. دلیلش هم، تغییر مدیریتی است که در این جشنواره روی داد. از همکاری با آقای پرنیا بسیار خوشحالم زیرا او به قطره‌قطره اشعار توجه می‌کند و خودتان با شنیدن آثار درمی‌یابید روی همه آن‌ها فکر شده است.»
این اجرا با آوازی در مایه اصفهان بر روی شعر مولانا آغاز شد. در این آواز گردش‌های ملودیک و تغییر جملات سازی برای سرک کشیدن به گوشه‌های گوناگون آواز اصفهان جلب توجه می‌کرد. جمشیدی بی‌آنکه از حد بگذرد تحریرهای زینتی را روی اشعار سوار می‌کرد و با تنوع صوتی که گروه در اختیارش قرار داده بود از همان آغاز به مخاطبان وعده اجرایی قابل قبول را می‌داد.
در ادامه تصنیف «خواب نیلوفر» با شعری از ه.ا.سایه (هوشنگ ابتهاج) در لابلای آواز جای گرفت و دوباره نوبت به ساز و آواز بر روی شعر مولانا رسید.
«بیقرار» باز هم با شعری از مولانا بخش دیگر اجرای گروه «همایون پرنیا» بود. در این بخش کمانچه و نی جواب آواز جمشیدی را دادند و در ادامه پاسکاری موقر و متینی میان سازهای مختلف گروه شکل گرفت. پایان بخش قطعه بیقرار و آغاز تصنیف «صد ترانه» با شعر هوشنگ ابتهاج و آهنگسازی حسین پرنیا تنها به اندازه سکوتی اندک با هم فاصله داشت. سنتور آغازگر تصنیف صدترانه بود و در ادامه بقیه سازها هم همراه شدند. همخوانی گروه با جمشیدی نشانه هماهنگی بالای اعضا در اجرای این تصنیف بود.
«خیام خوانی» دیگر بخش اولین اجرای جشنواره موسیقی فجر در ایوان شمس بود. ساز تار در این بخش میدان‌دار بود و فضا را برای ارائه آوازها بر روی اشعار ماندگار خیام نیشابوری فراهم می‌کرد. نکته جالب این بخش جواب آوازهایی بود که خودشان به جمله‌پردازی‌های جدید بیشتر شباهت داشت تا جواب آوازی صرف! در این بخش جمشیدی گوشه‌ای از توانایی‌اش در همخوانی را هم ارائه داد. تصنیف «این نیز بگذرد» با شعری از رهی معیری قطعه بعدی بود که گروه برای مخاطبان اجرا کرد. در بخشی از اجرا یک مصرع را خواننده می‌خواند و در ادامه گروه با همخوانی جوابش را می‌دانند و در بخش دیگر خواننده و اعضا همراه می‌شدند برای ارائه شعر رهی. این قطعه بسیار موردتوجه قرار گرفت و با تشویق‌های طولانی حاضرین در ایوان شمس مواجه شد.
در پایان این بخش حسین پرنیا آهنگساز گروه «همایون پرنیا» با اشاره به نگاهی که برخی رسانه‌ها به موسیقی دارند گفت: «جشنواره‌ها فرصتی است تا مردم کارهایی را بشنوند که رسانه‌ها اجازه شنیدنشان را نمی‌دهند او در ادامه ابراز امیدواری کرد شرایط برای حضور رایگان مردم در جشنواره موسیقی فجر سال آینده فراهم شود.»
در ادامه سرپرست گروه و دیگر اعضا چنددقیقه‌ای گروه نوازی کردند و سپس نوبت به اجرای «پریشانی» با شعری از محمدعلی بهمنی و آهنگسازی حسین پرنیا رسید. در این بخش نوازنده نی بیش از دیگر اعضای گروه با خواننده همراهی کرد. هم ساز و هم آواز میان دشتی و اصفهان رفت و آمد داشتند.«ای عشق همه بهانه از توست» پایان بخش اجرای گروه «همایون پرنیا» در نخستین شب جشنواره سی و چهارم موسیقی فجر بود. وجه ملودیک و ریتم جذاب این قطعه باعث شد مردم خیلی زود در همخوانی به گروه اضافه شوند و با خواننده همراهی کنند.
تشویق‌های پی‌درپی و دنباله‌دار مخاطبان و درخواست اجرای قطعه «گل پونه‌ها» از سوی بسیاری و قطعه «مرغ سحر» که تعداد دیگری از حاضران درخواست اجرای آن را داشتند باعث شد گروه بعد از ادای احترام به مخاطبان صحنه را ترک نکنند و گلپونه را به‌واسطه آهنگسازی «حسین پرنیا» و با ادای احترام به روح ایرج بسطامی و استادش محمدرضا شجریان اجرا کنند.
سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر از 24 تا 30 بهمن‌ماه در 7 سالن تهران در حال برگزاری است.
منبع: ریتم نو
