
اغلب قطعات این کنسرت از آلبوم دخت پریوار و چند اثر هم از آلبوم موفق «حریق خزان» انتخاب شده بود. این کنسرت در ابتدا قرار بود فقط طی دو شب 19 و 20 خرداد برگزار شود اما به دلیل استقبال بسیار خوب علاقهمندان دو مرتبه تمدید شد. شب آخر اجراهای دخت پریوار در ماه خرداد هم روز بیست و هشتم بود و علیرضا قربانی و ارکسترش طی دو سانس در این روز از مخاطبان پذیرایی کردند.
یکی از نکات مهم و قابل توجه کنسرتهای دخت پریوار، جلوههای بصری و طراحیهای ویژه این قسمت بود. «رضا موسوی» به عنوان کارگردان هنری این کنسرت با همراهی گروه سی نفره اتفاقات جالب افکتیو و ویژوال برای این برنامه تدارک دیده بود. از جمله جذابترین بخش کنسرت در شروع آن رقم خورد. همزمان با پخش تصاویر موزیک ویدئوی قطعه «پردهنشین» اعضای ارکستر هم در حالی که پشت پرده سفید رنگ قرار داشتند شروع به نواختن کردند. علیرضا قربانی هم اجرای قطعه پردهنشین را از پایین استیج تالار وحدت آغاز کرد. استیج متحرک سالن، علیرضا قربانی را در حالی که پشت یک پرده «سیکلو» ایستاده و خواندن «پرده نشین» را آغاز کرده بود به جلوی پرده سفید رنگ و رو به روی تماشاگران آورد. «آخرین جرعه جام» یکی از قطعات پرطرفدار آلبوم «حریق خزان» بود که برای دومین اثر رپرتوار برنامه انتخاب شده بود. علیرضا قربانی اجرای این قطعه را از پشت همان پرده آغاز کرد و در قسمت بیکلام این اثر به پشت دومین پرده «سیکلو» که در سمت دیگر استیج قرار داشت رفت. پس از حرکت این خواننده به سمت پرده دوم طرحهای جذابی از فردی که پشت یک میز نشسته و فنجانی در دست دارد و مینوشد روی پرده اول نقش بست که همه این طرحها با بازی نور و سایه بود. بعد از اتمام قطعه «آخرین جرعه جام» علیرضا قربانی از استیج خارج شد و باز هم طرحهای جالب سایه روی دومین پرده «سیکلو» قرار گرفت.
لحظاتی پس از خروج این خواننده از استیج، روی پرده سفید رنگ استیج طرحهای جالبی با نورهای رنگی ایجاد و مکمل آن هم یک طرح ضدنور از نوازندگان ارکستر بود که دیده شد. پس از این ضد نور پرده بالا رفت و نوازندگان در حالی که قطعه بیکلام «مرثیه» را مینواختند به وسیله استیج متحرک تالار وحدت چند متر جلوتر آمدند. با اتمام این اثر از آلبوم «دخت پریوار»، علیرضا قربانی به صحنه بازگشت و خوشآمدگویی گرمی با حضار داشت. او در بخشی از صحبتهای خود از مسئولین دفتر موسیقی وزارت ارشاد قدردانی کرد که مجوز این کنسرت را از حدود یک ماه قبل صادر کرده بودند. همچنین او از مدیران مجموعه «شهر فرش» که حامی این کنسرت بودند هم تشکر کرد. برای اجرای قطعه چهارم همه نوازندگان از صحنه خارج شدند و «عتاب یار» فقط با همراهی پد الکترونیکی «پیمان حاتمی» و سولوی کمانچه «سامان صمیمی» اجرا شد. در این قطعه آوازی علیرضا قربانی بسیار موفق ظاهر شد و توانست با تسلط مثالزدنی خود به موسیقی اصیل ایرانی این قطعه را به خوبی اجرا کند. در هنگام اجرای این اثر هم افکتهای تصویری جذابی از بارش باران و تلألو آب روی پرده سفید انتهای استیج و ستونهای کناری سالن نقش بست. قطعه «دوستت دارم» از آلبوم دخت پریوار که بسیار هم در میان مخاطبان شنیده شده در ادامه به همراه تایپوگرافیهای دیدنی شعر آن اجرا شد و پایان بخش پارت اول کنسرت هم «دلی در آتش» از آلبوم «حریق خزان» بود.
علیرضا قربانی پارت دوم کنسرت را با قطعه «دریای بیپایان» آغاز کرد. اثری که ریتم و ضربهای شنیدنی داشت و همراهی پررنگ سکشن بادی و سازهای کوبهای جذابیت این کار را بیشتر کرده بود. این خواننده در ادامه رپرتوار خود به سراغ «نگاه» رفت که در این کار اعضای گروه همخوان همانند آثار قبلی همراهی شنیدنی با ارکستر و علیرضا قربانی داشتند.
«راز» دومین اثر بیکلام و سازی رپرتوار برنامه توسط مهیار علیزاده برای مخاطبان تدارک دیده شده بود. نکته جالب این قطعه تکنوازی «میثم مروستی»، نوازنده ویولن و مایستر ارکستر، خارج از استیج بود! او برای اجرای سولوی خود به انتهای بخش شرقی بالکن یک تالار و در کنار حضار رفت. او لحظاتی در تاریکی نواخت تا اینکه نور فالوئر روی او رفت و تشویقهای حضار را به دنبال داشت. این اثر با وجود اینکه در آن وکال وجود نداشت و کمی هم مینیمال بود اما با هنر مهیار علیزاده آنقدر جذاب ساخته و تنظیم شده بود که توجه کل سالن را به خود معطوف کرد. با اتمام «راز»، مجدداً همه نوازندههای به غیر از پیمان حاتمی، آتنا اشتیاقی، همایون نصیری و سامان صمیمی از صحنه خارج شدند. قطعه «صبح آزادی» با تکنوازی پرکاشن همایون نصیری آغاز شد و در ادامه پیانوی پیمان حاتمی، ویلنسل آتنا اشتیاقی و سهتار میثم مروستی اجرا را ادامه دادند. در این آهنگ، «سروش کریمینژاد» به عنوان پرفورمر پشت پرده سفید استیج قرار گرفت و در هنگام اجرای پرفورمنس، سایه او دیده میشد که این امر هم استقبال حاضرین را به دنبال داشت. در ادامه «دخت پریوار» با همراهی تمامی نوازندگان و تصاویر جذابی که رضا موسوی آماده کرده بود اجرا شد و همخوانیهای حضار را به دنبال داشت. حسن ختام کنسرت قطعه محبوب «ارغوان» از آلبوم «حریق خزان» بود. پس از «ارغوان» علیرضا قربانی از حضار خداحافظی کرد و از صحنه بیرون رفت. برخی از حاضرین هم به خیال اتمام کنسرت در حال خروج از سالن بودند که ناگهان قربانی مجدداً به پشت میکروفون خود بازگشت و لحظاتی بعد اعضای ارکستر قطعه بیز را نواختند. «مدار صفر درجه» از ساختههای خاطرهانگیز «فردین خلعتبری» به عنوان آهنگ بیز این کنسرت انتخاب شده بود.
اعضای ارکستر در این برنامه متشکل از نوازندگان سرشناس و باتجربه هر ساز بودند که توانستند به خوبی از پس اجرای این رپرتوار سنگین بربیایند. میثم مروستی(ویلن و مایستر ارکستر)، نیلوفر محبی (ویلن)، پریسا پیرزاده (ویولا)، آتنا اشتیاقی (ویلنسل)، فرشید پاتینیان (کنترباس)، سایوری شفیعی (کلارینت)، حسام صدفینژاد (ابوا)، میلاد عباسی (هورن)، امیر دارابی (پیانو)، آرین کشیشی (گیتار باس)، همایون نصیری (پرکاشن)، پیمان حاتمی (سازهای الکترونیک) و سامان صمیمی نوازنده مهمان ساز کمانچه نوازندگان ارکستر علیرضا قربانی بودند. رکسانا صرافی، مهدیه صفدری و بهرخ شورورزی هم به عنوان همخوان روی صحنه حضور داشتند.
این کنسرت به تهیهکنندگی «مجید روغنی» و با مدیریت اجرایی «سید علی اصغر رضوی» برگزار شد و به دلیل استقبال چشمگیر دوستداران و علاقهمندان علیرضا قربانی و مهیار علیزاده تمدید شده است. سامانه «ایران کنسرت» به نشانی www.iranconcert.com هم اکنون برای فروش بلیتهای این کنسرت به تاریخ 18 و 19 و 20 تیرماه در اختیار مخاطبان است.
منبع : ریتم نو
عکاس : ساینا قادری