ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

در ابتدای جلسه «سجاد عزیزی آرام» ضمن سلام و خیرمقدم اعلام کرد فردا دومین نشست شاعران حسینی برگزار می‌شود ، از علاقه‌مندان برای شرکت در این مراسم مذهبی تقاضا می‌کنیم به صفحات مجازی «کانون ادبی زمستان» سر بزنند. دیگر اینکه با یک روز تأخیر،روز دانشجو را تبریک می‌گویم. درنهایت باید بگویم دوشنبه‌ی هر هفته با حضور «سید ناصر هاشم زاده» نقد فیلم خواهیم داشت. کسانی که ایشان رامی‌شناسند می‌دانند که جناب «هاشم طاده» یکی از چهره‌های باسواد عرصه‌ی هنر و سینما هستند.و نقد فیلم با نگاهی متفاوت   و با توجه با مضمون فیلم! صورت می‌گیرد.به‌عنوان‌مثال «سید ناصر هاشم زاده» معتقد بود فیلم «مرد عوضی»، و «آلفرد هیچکاک» فیلمی با نگاه مذهبی بوده!!!

«محمد عباسعلی زاده» اولین نفری بود که شعر خود را قرائت می‌کرد تا «علیرضا توکلی» درباره‌ی شعر او بگوید:ادبیاتی که این روزها با اقبال بیشتری در نزد عام روبه‌رو است،ادبیات رمانتیک است.اگر این شعر را با نگاه نشانه‌شناسی بررسی کنیم با تابع اضافات معنایی روبه‌رو می‌شویم مشکل رمانتیسیسم نیست بلکه نوع پرداخت است.در اثری یک شخصیت زن در رختخواب کشته می‌شود بودن آنکه اثری از این کلمات ببینیم.

«ارمغان بهدار» بیان داشت:جریان مدرنیته به آن صورت که باید اتفاق نیفتاده  و از جایی به مکاتب ادبی وصل شدیم که نتوانستیم ارتباط مستقیم با این مکاتب برقرار کنیم درنتیجه  شاعران ما ملغمه‌ای از  مکاتب را در آثار خود نشان می‌دهند .نگاه جزئی‌نگر این اثر قابل‌ستایش است اما معتقدم در این اثر با شعر روبه‌رو نبودیم .شاید ساده‌نویسی پاسخی به دشوارنویسی دهه‌ی هفتاد بود اما به نظر می‌رسد اگر مجدداً با نگاه زیبایی شناسانه به اثر خود نگاه کنید ،موفق‌تر باشید.

«نسرین ایوبی»شعر خود را خواند و «اسماعیلی اراضی» گفت:در بعضی قسمت‌ها افعال ازنظر زمانی همگون نبودند .برای آمدن برخی واژه‌ها مثل «تبر » باید فضاسازی کرد اما شاهد این فضاسازی نبودیم .امیدوارم نگاه شما این‌گونه نباشد که در ترانه‌ی بدنه جایی داشته باشید اگر این نگاه رادارید باید بگویم همین آثار باکمی بزک‌های متعارف خوب است اما اگر هدف شما ادبیات است که باید تلاش کنید اما برای دو سال نوشتن بد هم نبود.

«لیلا قاضی‌زاده» شعری از خود را قرائت کرد.

«ارمغان بهدار» گفت: با توجه به این مورد که حدود یک‌هفته‌ای است مجدداً به شعر روی آورده‌اید اثر بدی نبود اما با این حساب در حال پیاده کردن تجربیاتتان هستید و در این مسیر باید که عاطفه را تقویت کرد.

«محمد زربخش» داوطلب دیگری بود برای در معرض نقد و بررسی قرار گرفتن پس از خواندن شعرش سؤال‌هایی در خصوص یکنواختی قالب ترانه انجام شد که «ابراهیم اسماعیلی اراضی» در جواب گفت علت تک‌بعدی بودن قالبت ترانه‌های این روزگار،تنبلی آهنگساز و کمبود ملودی است جایی که آهنگساز نتواند کاری بکند ناگزیر باید دنبال تن تنه‌ی بیشتر شعر رفت.حتی در موسیقی سنتی فرقی برای تصنیف و آهنگ‌های  ضربی قائل می‌شوند بوده که «مشکاتیان» غزلی را به‌صورت  تصنیف درآورده اما از ضربی بودن آن خارج کرده است.

«آرین داوودی» گفت:تنبلی از موسیقی و اهالی موسیقی است قبول اما  باید دید ترانه‌سرا باسواد است یا خیر که بتواند قالب‌هایی به‌جز چهار پاره بنویسد...

«هانی ملک‌زاده» بیا داشت در مورد کار باید بگویم به‌عنوان مخاطب نمی‌توانم با آن همراه باشم و احساسات این اثر نمی‌تواند من را با خود همراه کند.

«ابراهیم اسماعیلی اراضی» اضافه کرد:متن باید که ساحت خودش را مشخص کند.اگر قرار باشد به شعارهایمان متعهد باشیم باید که وابسته به فضای متن اثر خلق کنیم.خیلی از ترانه‌های کوچه‌بازاری با اقبال مواجه شدند  چراکه برگ برنده‌ی آن‌ها شناسایی درست فضا و کشف لوازم حاکم بر ساحت اثر است.این کار برای من جدی‌تر می‌نمود چراکه یاد گرفتم به تجربه ورزی احترام بگذارم.اما زمانی قرار است ساده بنویسیم ولی زمانی سهل‌انگارانه می‌نویسیم وقتی مهم‌ترین دانشگاه کشور به این موضوع اهمیت نمی‌دهد و درواقع به مسائل دیگری اهمیت می‌دهد نمونه‌ی بارز پوپولیسم رخ می‌دهد (عوام‌گرایی در برابر نخبه‌گرایی)در مقابل این جو ایجادشده چند درصد از ترانه‌سرایان همت کردند و کار خود را اجرا کردند اتفاقاً هم طرفدار جذب کردند نمونه‌ی آن «رستاک حلاج » و «سینا حجازی»!درصورتی‌که تهیه‌کنندگان هنوز می‌گویند فلان کار با اقبال روبه‌رو نمی‌شود.

«محمدصادق متولی» دیگر داوطلبی بود که بعد بحث‌های طولانی شعر خود را برای حاضرین قرائت کرد.

«ارمغان بهداروند»گفت:به نظر می‌رسد مفتون مضمون غزل خود شده باشی که تکرارهای زیادی در شعر تو قابل‌مشاهده است این تکرارها هم ازنظر قافیه‌ای در اثر تو وجود دارند و هم ازنظر مضمون و ...به نظرم با توجه کردن به‌ضرورت غزل بعد از نیما!با موفقیت بیشتری روبه‌رو خواهی شد.

«سید رضا حسینی» شعر خود را برای شاعران دیگر خواند تا «اسماعیلی اراضی» بگوید:بیت‌های اول اثر نوید بیت‌های بهتری در ادامه را می‌دادند اما این‌گونه نبود.درگیر قافیه شدید «مِن بعد من» ترکیب درستی به نظر نمی‌رسد و کارکرد زبانی توجیه‌کننده‌ای هم ندارد....

«مریم جاوید پور» غزلی با وزن رباعی (لاحول ولاقوه الا بالله:این وزن را به دلیل اختیارات شاعری زیاد به این عبارت می‌شناسند چراکه به‌عنوان‌مثال مصرع مفعول مفاعیل مفاعیلن فع با وزن مفعول با مفعول مفاعیل مفاعیل فعل را می‌توان به‌جای هم به کاربرد) خواند.

«امیرعلی سلیمانی» گفت: این وزن مختص به رباعی است و بهتر است که از این وزن در غزل استفاده نشود.

«ارمغان بهداروند» گفت: می‌خواستم بپرسم کدام بیت خودتان را بیشتر دوست داشتید

{جاوید پور}:بیت آخر

{بهداروند} :مطمئن بودید این را می‌گویید زیرا بیت آخر شخصیت شاعر مشهود است و در این بیت دنبال مرمت اشعار دیگران نبودید می‌خواستید خلق کنید.

درنهایت «جاوید پور » گفت همه اصلاح قول و غزل را شنیده‌اید به غزلی که در این وزن سروده شود قول می‌گویند.

«ابراهیم حسن‌زاده» شخص دیگری بود که غزلی با وزن رباعی قرائت کرد.

«امیرعلی سلیمانی» بیا ن داشت: رباعی برای بیان حکمت است .استاد «زرین‌کوب» می‌گوید انقدر که وزن رباعی با رباعی عجین است وزن دوبیتی با دوبیتی(مفاعیلن مفاعیلن فعولن) نیست و اختیارات زیاد رباعی برای این است که حکمت فدای وزن عروضی نشود.

«اسماعیلی» افزود:شاعر دغدغه‌ی قافیه دارد و این به‌وضوح مشهود است .اما رفتار متفاوت با واژگان برای من اهمیت زیادی داری که ایشان این کار را انجام داده‌اند.درنهایت نباید با یک سری گزاره‌های خبری انتظار زیادی داشت.

بعدازآن کسانی چون «علیرضا توکلی»،«زنبق سلیمانی»، «هانی ملک‌زاده»، «حسن دایی»، «علیرضا کیانی»، «امید روزبه»، «آری داوودی»، «میثم بهاران» و ... به شعرخوانی پرداختند تا جلسه به پایان برسد.

منبع: ریتم نو

نویسنده: فرزین پاک‌طینت