ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

وی علاوه بر شاعری و ترانه سرایی به حرفه هایی چون ،روزنامه نگاری ونویسندگی اشتغال داشت.او که تخلص « معین » را در اشعارش برای خود انتخاب می کرد از سال هزاروسیصدو بیست به طور رسمی فعالیت های ادبی خود را آغاز کرد و پس گذشت هشت سال،سمت مدیریت روزنامه ی «سلحشوران غرب» را بر عهده گرفت.گفته می شود او ترانه سرایی را از ساله هزار سیصد و سی شروع کرد و همزمان در« رادیو تهران» باعث ایجاد مضمون های تازه و فضاهای بکر در ترانه ی آن سالیان شد.از جمله اثار مشهور او که در زمینه ی ترانه باقی مانده است می توان به«به یاد کودکی»«نگرانم»«رفتم که رفتم»«شب زنده داری و طاووس»«از تو گدشتم»«انسان» اشاره کرد که در این ترانه ها با اساتیدی چون«علی تجویدی»«پرویز یاحقی» و «همیاون خرم» همکاری داشته است.وی همچنین در نگراش فیلنامه هایی چون «وسوسه ی شیطان» با «محمد زرین دست» و «کریم فکور» همکاری داشته است.(این فیلنامه اقتباسی از رمان برداران کارامازوف از داستایوسکی است ).

از اشعار معروف وماندگار او می توان به «عجب صبری خدا دارد» اشاره نمود.

«معینی» علاوه برارئه ی آثار ماندگاری در زمینه فیلم نامه نویسی ،شعر و ترانه در زمینه ی نقاشی نیز آثار ماندگاری چون«تابلوی حضرت مسیح»را با استفاده از روش سیاه قلم ، خلق کرد .به نظر می رسد ارائه ی چنین اثار متنوع هنری وی را از سایر هنرمندان متمایز کرده باشد.

 

منبع : ریتم نو

نویسنده : فرزین پاک طینت