به گزارش
ریتم نو، برنامه با اجرای قطعهای از جرج فردریک هندل بانام «ساراباند از سوئیت 11»شروع شد. این قطعه در فضایی سنگین و آرام اجرا شد و تم واحد آن در سراسر قطعه توسط ارکستر تکرار میشد.
در ادامه قطعه دیگری از هندل در چهار بخش به اجرا درآمد که فضای آن متفاوت از اثر قبلی بود. «کنسرتو گروسو اپوس ۶ »در فضایی آرام آغاز شد اما در بخش دوم پرقدرتتر و سریعتر ادامه یافت. پسازآن بار دیگر سازها در فضای آرام به اجرای قطعه پرداختند و بخش پایانی نیز در فضای پرنشاط و پرانرژی اجرا شد.
سومین قطعهای که در این بخش اجرا شد اثری از توماسو آلبینونی بود. «آداجیو در سل مینور»قطعهای تأثربرانگیز است که ارکستر آرکو به بهترین شکل آن را اجرا کرد. در اواسط این قطعه سولوی ویولن علی جعفری پویان با آرشههای سنگین باسها همراه بود و زیرترین نتهای ویولن در تقابل با آنها قرار داشت. آخرین قطعه در بخش اول این کنسرت نیز اثری از هنری پرسل بود.
بخش دوم برنامه با حضور نیمی از نوازندگان بر روی صحنه آغاز شد و آنها به اجرای قطعهای از یوهان سباستین باخ پرداختند که فضایی کاملاً متفاوت از بخش نخست داشت. در «کنسرتو براندنبورگ شماره 3»گاه سؤال و جواب سازهای زیروبم شنیده میشد و گاه همه سازها با یکدیگر به اجرای یک نغمه میپرداختند. بخش دوم این قطعه با نوای هارپسیکورد آغاز شد و پس از چند لحظه تکنوازی این ساز با آرشههای آرام ویولنها به پایان رسید اما پسازآن ناگهان حرکات پرشور آرشهها آغاز شد و تا پایان ادامه یافت.
قطعه دوم در این بخش اثری از آرکانجلو کورلی بانام «کریسمس کنسرتو» بود و آخرین بخش این کنسرت به اجرای اثری از یوهان پاخلبل اختصاص داشت. پس از پایان برنامه تشویقهای فراوان تماشاگران بار دیگر رهبر ارکستر را به صحنه آورد تا قطعهای را تکرار کنند. اجرای منسجم، پراحساس و یکدست ارکستر آرکو باعث شد علاقهمندان این نوع از موسیقی شاهد اجرای خوبی از قطعات موردعلاقه خود باشند.
عکس: داوود باقری