به گزارش
ریتم نو، گودرزی که در گفتگوی تصویری با موسیقی ایرانیان سخن میگفت، درباره دوران طلایی موسیقی خراسان گفت: «زمانی که امثال حاج قربان سلیمانی و حاج حسین یگانه و اسماعیل ستار زاده زنده بودند و در قوچان فعالیت داشتند، دوران طلایی موسیقی خراسان بود، نوازندگان صاحب نامی که هرکدام متخصص سبک خاصی بودند در منطقه فعالیت داشتند و این فرصت مغتنمی بود که من و همسالانم بتوانیم از هنرشان بهرهمند شویم. متأسفانه امروز ما آن افراد را نداریم؛ البته بهغیراز بازماندهی مرحوم حاج قربان سلیمانی، یعنی استاد علیرضا سلیمانی که ساکن علیآباد قوچان است و استاد محمد یگانه که در مشهد فعالیت دارد، از ایشان که بگذریم با اختلاف سطح بسیار زیادی میتوان از هنرمندان دیگری که در قوچان فعالیت دارند، نام برد. هنرمندانی که آنچنانکه بایدوشاید سعی نکردهاند به شکل جدیتر موسیقی خراسان را به ایران و دنیا معرفی کنند.»
این هنرمند در بخش دیگر این گفتگو به موضوع نوازندگی و آموزش دوتار خراسان در پایتخت پرداخته است. همچنین دلیل تدریس سینهبهسینه موسیقی خراسان و وجود یا عدم وجود کتابهایی در این زمینه از گودرزی پرسیده میشود و او به یکی از دلایل اشاره میکند که اساتید آن زمان اعتقادی به مکتوب کردن آن نداشتند.
مراحل تکامل این موسیقی یا ساز دوتار خراسان و رسیدن به اجرایی منحصربهفرد و معاصرتر، دیگر بحثهای مطرحشده با گودرزی است و اشاره او به این موضوع که ازنظرش بهترین شیوه حفظ موسیقیهای کهن ضبطصوتی و تصویری آنهاست.
شاگردی زندهیاد ستار زاده پیشکسوت فقید خراسانی که درجاهای گوناگون مصاحبه از او نامبرده میشود و مرتضی گودرزی تأکید میکند که: «من دنبال کننده راه این پیشکسوت هستم، من چیزهایی را با مرحوم ستار زاده تجربه کردم که در هیچ هنرمند دیگری تابهحال ندیدم و به همین دلیل، استاد ستار زاده برای من از جایگاه بسیار رفیعی برخوردارند.»
کرمانجها و ترکهای مهاجر خراسان، یادی از زندهیاد حسین یگانه، زندهیاد حاج قربان سلیمانی و ۲۰ سال عزلتگزینی او از نوازندگی پس از بازگشت از سفر حج به توصیه یکی از پیران و آغازی دوباره پس از ۲۰ سال عزلت به این عرصه به فتوای یک روحانی ازجمله مباحث شیرین و جذابی هستند که در روند این گفتگو مطرح میشود، ناگفتههایی از استادان که شاید بسیاری تا امروز از آن بیخبر بودهاند.