ناگفته‌های اهورا ایمان از رطب‌خوردگان صنعت موسیقی
اهورا ایمان ترانه‌سرای مطرح کشور که به‌تازگی مجموعه اشعار خود با نام «پروانه پوش» را از طریق انتشارات نگاه منتشر کرده است، در گفتگو با خبرنگار ریتم نو ضمن گلایه از فضای تهیه‌کنندگی، در مورد فعالیت‌های اخیرش درزمینهٔ خوانندگی صحبت کرد.
اهورا ایمان در ابتدا
در مورد فعالیت‌های اخیرش درزمینهٔ خوانندگی و اینکه آیا این موضوع جدی است، به خبرنگار ریتم نو گفت: «موضوع
خوانندگی من موضوع تازه‌ای نیست و من 6 سال است که قطعاتی را با صدای خودم در فضای
مجازی منتشر می‌کنم.نخستین کار از من 6 سال گذشته با نام «گله دارم» منتشر شد.در
این زمینه با دوستان صاحب‌نام زیادی مانند پدرام کشتکار، هومن نامداری، میثم
مروستی و امیر جمال فرد به عنوان آهنگساز و تنظیم‌کننده کارکردم ضمن اینکه یک اثر
هم از مرحوم بابک بیات در دست انتشار دارم که انشالله آذرماه سال جاری که سالگرد
درگذشتشان است، منتشر خواهم کرد.این‌قدر خوانندگی برایم جدی بوده که از فعالیت‌هایم
به عنوان یک ترانه‌سرا کم کردم تا تمرکز بیشتری بر روی خوانندگی داشته باشم.»
وی در مورد انتشار آلبوم و تک آهنگ نیز گفت: «یک آلبوم آماده انتشار دارم اما ترجیح می‌دهم فعلاً تک قطعاتم را منتشر کنم تا انشالله در یک فرصت مناسب که شاید اواخر سال جاری باشد بتوانم این آلبوم را منتشر کنم.در این آلبوم هومن نامداری، امیر جمال فرد، میثم مروستی، پدرام کشتکار و آرش حسینی تنظیم‌کنندگان آلبوم هستند و ترانه‌های تمام قطعات از سروده‌های خودم است.همچنین تمام ملودی‌های این آلبوم به‌جز یک قطعه که از مرحوم بابک بیات است، بر عهده خودم بوده است.ضمن اینکه بعد از بیش از یک سال وقفه، مجدداً روند انتشار تک قطعاتم را آغاز خواهم کرد و احتمال فراوان اوایل آذرماه تک قطعه جدیدی را منتشر خواهم کرد.خوشبختانه قطعاتی که در یک سال اخیر منتشر کرده‌ام، مورد استقبال قرارگرفته و امیدوارم قطعاتی که در روزهای آینده منتشر خواهم کرد نیز مورد استقبال قرار گیرد.»
ترانه‌سرای قطعه «سلام آخر» در پاسخ به سؤالی مبنی بااینکه حضور ترانه‌سراها به عنوان خواننده را مثبت ارزیابی می‌کند یا خیر نیز این‌گونه توضیح داد: «زمانی این موضوع را مفید می‌دانم که ترانه‌سرا بالقوه خواننده نیز باشد یعنی اگر ترانه‌سرایی صدای خوبی ندارد، بهتر است که به سمت خوانندگی نرود به دلیل اینکه اولین لازمه خوانندگی، داشتن صدای خوب است البته منظور من این نیست که صدای شش‌دانگ داشته باشند اما صدایی داشته باشد که مفهوم و احساس آن ترانه را به‌خوبی به شنونده منتقل کند.اگر ترانه‌سرایی این قابلیت را دارد، به نظر من اولین خواننده کارهایش باید خودش باشد اما اگر ترانه‌سرایی صدای خوبی ندارد بهتر است که کماکان ترانه‌سرا باشد و ترانه‌هایش را با صدای خوانندگان خوب به گوش مخاطبانش برساند.»
ایمان در مورد گلایه‌اش از فضای تهیه‌کنندگی نیز گفت: «متأسفانه بیش از یک سال در انتشار قطعاتم وقفه ایجاد شد و گناه این وقفه نسبتاً طولانی به گردن تهیه‌کنندگانی است که با من وارد مذاکره شدند اما نوع نگاه بازاری و صرفاً تجاری‌شان به موسیقی باعث شد که من همکاری شروع نشده‌ای را با آن‌ها تمام کنم.متأسفانه زمانی را از دست دادم که این زمان را سخت می‌شود جبران کرد.متأسفانه با هرکدام از تهیه‌کنندگان موسیقی که صحبت می‌کنیم، تهیه‌کنندگان دیگر را متهم می‌کنند به اینکه بیزینس من، تاجر و یا دلال هستند اما زمانی که عکس‌العمل خودشان را هم مشاهده می‌کنیم متوجه می‌شویم که تفاوت آن‌چنانی با دیگران ندارند.یعنی خودشان هم اگر آب قابل‌توجهی ببینند شناگران ماهری هستند و در این میان آن چیزی که دیگران را به آن متهم می‌کنند، مصداق ضرب‌المثل «رطب خورده، منع رطب کِی کند؟» است.این موضوع واقعاً من را سخت آزار داد یعنی اینکه ما در ایران نوازنده، ترانه‌سرا، خواننده و حتی مخاطب حرفه‌ای داریم اما به آن صورت تهیه‌کننده حرفه‌ای نداریم. تهیه‌کننده‌هایی که نگرششان به موسیقی صرفاً دو دوتا چهارتا نباشد بلکه بیایند موسیقی‌ای را منتشر کنند که حرفی برای گفتن داشته باشد و ذائقه جدیدی را برای مخاطب ایجاد کند و به ظرفیت‌های استفاده‌نشده موسیقی خصوصاً موسیقی پاپ توجه کنند.عمده تهیه‌کننده‌های ما به تجربه ظرفیت‌های آزموده شده بسنده می‌کنند ظرفیت‌هایی که تنها به لحاظ مالی جوابگو است.من با بسیاری از تهیه‌کنندگانی روبه‌رو شده‌ام که حتی حاضر نیستند یک استعداد خوب را حمایت کنند و تنها دنبال این هستند که ببینند چه خواننده‌ای موفق شده و بروند با مبلغ بالاتری او را تحت قرارداد خودشان بیاورند.یعنی استعداد پروری صورت نمی‌گیرد و تمام این شوهایی که تحت عنوان مسابقه‌های استعدادیابی و یا استعدادهای موسیقی ایران برگزار می‌شود، بیشتر یک نمایش مضحک است که متأسفانه هیچ‌کدام از این افراد را وارد حرفه موسیقی نمی‌کند و تنها یک نمایشی برای این دوستان است که بگویند ما داریم در عرصه استعدادیابی موسیقی فعالیت می‌کنیم اما عملاً دارند ظرفیت‌های استفاده‌شده‌ای مانند استفاده از موسیقی رقص، جشن و ماشینی که کاملاً موسیقی مصرفی است و با تفکر، اندیشه و تأمل بیگانه است را استفاده می‌کنند و فکر نمی‌کنم هیچ‌کدام از آن‌ها در این سال‌ها حرفی برای گفتن داشته باشند.»
این ترانه‌سرا همچنین در مورد انتشار مجموعه اشعار خود بانام پروانه پوش نیز خاطرنشان کرد: «این کتاب از طریق انتشارات نگاه به چاپ رسیده است و خوشبختانه با توجه به اعلام انتشارات نگاه، این کتاب در نمایشگاه مطبوعات امسال جزو پرفروش‌ترین‌های نمایشگاه بود.ما تصمیم داشتیم که پس از برگزاری نمایشگاه مطبوعات مراسم رونمایی و جشن امضا این کتاب را برگزار کنیم اما به دلیل مصادف شدن با ایام سوگواری محرم و صفر، این کار را انجام ندادیم تا بتوانیم در یک فضای مناسب جشن شایسته‌ای را به عنوان جشن رونمایی برای این کتاب برگزار کنیم.خوشبختانه بازخوردها از این کتاب بسیار خوب بوده و مخاطبان من تقریباً کتابی را در دست دارند که برآیندی از فعالیت 20 ساله من به عنوان ترانه‌سرا است.»
ایمان در مورد کم‌کار بودن خود در عرصه ترانه‌سرایی در سال‌های گذشته گفت: «من به‌هیچ‌وجه پرکار نبودم و نزدیک به 20 سال است که در حیطه ترانه‌سرایی فعالیت می‌کنم اما تنها در حدود 12 آلبوم حضور داشتم.اما خوشبختانه همان تعداد کمی که منتشرشده، اثر خوبی گذاشته و با استقبال خوبی مواجه شده است شاید همین موضوع دلیلی باشد که برخی می‌گویند زمانی من پرکار بوده‌ام اما من در هیچ زمانی پرکار نبودم.به دلیل اینکه برایم مهم است که خواننده به چه صورت می‌خواند و دوست ندارم با هر خواننده‌ای که صدای ضعیفی دارد کارکنم.همچنین دوست ندارم با هر آهنگسازی که به‌تازگی وارد این عرصه شده و تجربه کافی ندارد کارکنم و ترجیح می‌دهم آثاری را منتشر کنم که اگرچه به لحاظ کمی چشمگیر نباشد، اما به لحاظ کیفی اثرگذار باشند.ضمن اینکه من حدود 6 سال ممنوع الکار بودم و در آن سال‌ها تمام تمرکزم را بر روی کار خوانندگی گذاشته بودم.»
اهورا ایمان در پایان درباره همکاری با خوانندگان مختلف کشور نیز این‌گونه توضیح داد: «اخیراً پروژه سی را با همایون شجریان و سهراب پورناظری کارکردم که داستانی از شاهنامه فردوسی بود.من با دو ترانه در این پروژه حضور داشتم که خوشبختانه قطعه «خوب شد» بسیار مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.ضمن اینکه با آهنگسازانی همچون مهیار علیزاده و همچنین تعدادی از آهنگسازانی که درگذشته با آن‌ها همکاری نداشته‌ام، در حال فعالیت هستم.با توجه به اینکه درگذشته کارهای من به‌گونه‌ای بوده که کیفیت را بر کمیت ترجیح می‌دادم، اما اخیراً با سخت‌گیری و وسواس بیشتری با تعدادی از آهنگسازان نخبه که بیشتر در حوزه موسیقی ایرانی فعالیت می‌کنند، همکاری‌هایی را شروع کردم که انشالله کم‌کم این قطعات منتشر می‌شود و به دست مخاطبان می‌رسد.»
منبع: ریتم نو
