بنیامین بهادری که از زمان پخش آلبوم "بنیامین94" در ایران حضور نداشت و به مدت سه ماه تور آمریکای خود را پشت سر میگذاشت سرانجام به تهران آمد تا با مخاطبان تهرانی اش دیداری تاره کند.
بنیامین از آنجایی که همیشه حواسش به مخاطبان خود هست با قطعه "حواسم به تو" وارد استیج شد و بلافاصله قطعه "آهای تو" را اجرا کرد.
بنیامین شاید بیش از اندازه دل اش برای مخاطبان اش تنگ شده بود چرا که خیلی سریع به سراغ قطعه "شناسنامه" رفت و با قطعه "مدار" جو بسیار خوبی را به سالن بخشید.
بنیامین قبل از اینکه برای چند دقیقه ای به بک استیج برود و این بار بدون کلاه روی استیج بیاید قطعه هایی نظیر "مه آلود"، "بی اعتنا"، "چندمتر مکعب عشق"، "لیلی در پاییز" و "دنیا دیگه مثل تو نداره" را اجرا کرد.
بنیامین با ورود دوبارهاش به هوادارانش گفت: همیشه یک خط در کنسرتها میخوانیم تا خوب یاد بگیریم اما اینبار آن خط عوض شده و درخواست کرد تمام مخاطبانش بخوانند چرا که شدنی است:
"همین الان که باید بشم عاشق تورو دیدم ، یهو دیدم که دیوونم چجوری شد نفهمیدم"
در همین حین که مخاطبان بنیامین این خط را تکرار میکردند بنیامین از آنها درخواست کرد نور موبایلهایشان را روشن کنند و در یک لحظه سالن تاریک نمایشگاه میلاد پر از نور و ستاره شد.
بنیامین در بین خوانش این خط گفت: هدف موسیقی پاپ این است که چگونه به همدیگر بگویم دوستت دارم.
بیا عاشقم کن قطعه دیگری بود که بهادری اجرا کرد و با خواندن قطعه ای ایران تمام مخاطبان به احترام ایران به پا خواستند.
"قهوه"، "تظاهر"، "عشق احساسه" و "کجای دنیا" دیگر قطعاتی بود که بنیامین تا اواخر کنسرتش اجرا کرد و با خواندن قطعه عشق داغ من و نواختن ساز ترومپت توسط علیرضا میر آقا جو بسیار خوبی به سالن بخشیده شد.
"عشق در روز" قیامت همه را به یاد زنده یاد نیما وارسته انداخت وقتیکه بنیامین گفت اسم این آهنگ را نیما انتخاب کرد و بهادری با این قطعه به پیشواز قطعه هفته عشق رفت تا ابتدا با خروج نوازندگان بنیامین از روی استیج این کنسرت نیز به پایان برسد.
عماد طالب زاده و پرند زاهدی نیز از مهمانان بنیامین بهادری بودند.
همچنین استیو آوانسیان(درامز)، آلن بارسخیان(گیتار الکتریک)، آرش سعیدی(گیتار باس)، علیرضا میرآقا(پرکاشن،ترومپت)، محمد مجرلو(گیتار آکوستیک)، علی منصوری(پیانو،کیبورد و رهبر ارکستر) اعضای گروه بنیامین را تشکیل داده بودند.
حواشی کنسرت
بنیامین با در بین اجراهایش متن یکسری از قطعات را به صورت شعر میخواند و از مخاطبانش همراهی طلب میکرد.
بهادری بیانگر این شد من در زندگی ام فقط یک شاعر دارم که تمام شعر هایم را او مینویسد و درخواست کرد برای فرید احمدی که در سالن نیز حضور نداشت دست بزنند.
بنیامین بهادری تمام قطعات را بدون فاصله اجرا میکرد تا بتواند قطعات بیشتری را اجرا کند که همین اتفاق نیز افتاد وحدود بیست قطعه اجرا شد.
منبع :
ریتم نو
نویسنده :
شایان رسول زاده
عکاس :
امین باقری